laatste week Seoul

Lieve allemaal,

Zoals de ik de vorige keer al zei de tijd vliegt, de laatste week was daar helaas geen uitzondering op. Een week vol afrondingen ( voor zover mogelijk) voor mijn onderzoek, en afscheid nemen. Voor de mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik een drama ben als het om afscheidnemen gaat, altijd al geweest dus tsja wat doe je er aan. Ik heb vooral geprobeerd er zo min mogelijk aan te denken en van te tijd te genieten, en dat is erg goed gelukt. Afgelopen zaterdag had ik smorgens afgesproken met Sang Hoon om langs de Han rivier ( die Seoul verdeeld in Noord en Zuid Seoul) te gaan inline skaten. Zelf skate ik erg graag met goed weer, ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat het hier misschien een iets minder voorkomend tijdverdrijf was. Toen we eenmaal wat skates hadden gehuurd, zagen de eerste vooruitgangen van Sang Hoon er uit als of hij zijn eerste stappen op glad ijs bevond, het leek mij dan ook niet verstanding naar de Han rivier te gaan omdat je dan een redelijk stijle heuvel af moest onder een viaduct door. Sang Hoon dacht daar toch anders over en wou wel naar beneden al wou hij wel eerst even zijn skates beter afstellen. Op het moment dat hij dit wou doen verloor hij alleen zijn balans met als gevolg dat als in een komedie film hij al gillend de berg afrolt, en alle mensen in het viaduct aan de kant moesten springen.

Na het skaten had ik met wat andere vrienden afgesproken om naar een baseball wedstrijd te gaan. Baseball is hier de nationale sport en ik had gehoord dat het publiek aardig uit zn dak gaat hier. Door wat communicatieprobleempjes hadden we alleen geen kaarten gereserveerd, gelukkig is maar een deel van de kaarten reserveerbaar en dus besloten we vroeg naar het stadium te gaan om daar ter plekke kaartjes te kopen. Met 1 ding hadden we echter geen rekening gehouden dit was ongeveer de wedstrijd Ajax- Feyenoord en het zag letterlijk zwart van de mensen die naar binnen wilden. Bij aankomst bij het stadium bleek dan ook al snel dat de kaarten allemaal uitverkocht waren. Het enige wat we nog konden doen was via een illegaal mannetje een kaartje kopen. We waren alleen nog niet compleet en Hera en Ik hadden op dat moment niet genoeg geld bij de hand om voor de andere voor te schieten. Nadat we eerst naar een bank waren geweest en daarna alvast bier en kip hadden gekocht ( het 1 gaat hier niet zonder het ander, en het is hetgeen wat je eet en drinkt hier tijdens baseball wedstrijden) waren we ondertussen compleet. De wedstrijd was in tussen al begonnen maar ook de illegale kaartjes waren zo geliefd dat de prijzen per minuut om hoog gingen en het moeilijk was nog kaartjes te krijgen. Al rond het stadium rond sluipend gingen we opzoek naar een verdacht persoontje maar dit bleek lang niet zo makkelijk. Uiteindelijk hadden we uiteindelijk kaartjes voor 20.000 won ( 12 euro) waar de originele kaartjes 8.000 won waren. Goed het grote verschil was het zeker waard want de wedstrijd.. of vooral het publiek was fantastisch. Constant werd er in koor gezongen en met plastic sticks een ritme geslagen om het team aan te moedigen. Helaas verloor het team waar wij voor waren na 4 uur spelen van the Doosan bears, maar dat mocht de pret niet drukken. Na de wedstrijd zijn we met zn 4en nog gaan avondetem..want bier en kip telt niet als avond eten. Uiteindelijk waren we om 11 uur uitgegeten, en ondanks dat ik daarna eigenlijk nog een feestje zou hebben besloot ik maar naar huis te gaan.

Zondag zou ik in eerste instantie mijn laatste weekend in Seoul letterlijk met een hoogtepunt afsluiten, ik zou namelijk met een vriendin gaan paragliden maar helaas door de weersvoorspellingen ging dat niet door. In plaats van de te gaan paragliden zijn we eerst samen gaan lunchen en daarna aan de rand van Seoul de bergen in gegaan om naar een cafe te gaan wat een decor was voor een erg populaire koreaanse soap. Het uitzicht was prachtig op de Muur die voor een gedeelte rondom Seoul trekt. Daarna zijn we naar Insadong gegaan de wijk in Seoul waar je moet zijn voor traditionele souvernirs en heb ik mezelf op een mooi koreaans theeset getrakteerd:D Daarna ben ik met een andere vriendin samen wat ga eten, waarna ik savonds nog met een andere vriend had afgesproken om wat te  drinken. Kortom mijn laatste weekend was enorm vol maar ook super leuk.

Maandag was het helaas tijd om van sommige mensen afscheid te nemen. Allereerst van de mensen van Seoul National University. Ondanks dat ik er niet goede vriendschappen heb opgebouwd hebben ze me wel allemaal enorm geholpen met mijn onderzoek. Dat ik hier mocht verblijven in de afstudeerkamer, heeft me zoveel ingangen gegeven voor mijn onderzoek dat het me een goed idee leek om het feestelijk met een taart af te sluiten.  Na dit afscheid was het doorgaan naar de languagecast waar ik een hoop mensen goed heb leren kennen. Het was erg gezellig maar tegerlijkertijd ook jammer dat ik van sommige van hun ook al afscheid moest nemen. Andere bleven er echter op hameren dat er een afscheidfeest moest komen en dus is van de meeste het afscheid nog even uitgesteld. S' avonds laat heb ik snel me spullen gepakt om dinsdag ochtend naar gyeongju te vertrekken, ene plaatsje in het ZuidOosten van Korea. Inmiddels ben ik hier dus al weer twee dagen en heb ik het enorm naar me zien. Het is super apart om uit te grote stad te zijn, maar tegelijkertijd ook lekker rustig. Het weer is hier stukken beter en ik heb een erg leuk hostel gevonden ( dat net 20 dagen op is) maar waar de avond gezamelijk wordt afgesloten op het dakterras. Door het mooie weer zijn de cherryblossoms hier al in volle bloei wat echt ontzettend mooi is alle straten zien wit van de cherry blossom. Vandaag heb ik dan ook gezellig het plaatsje bekeken met een Japans meisje. Morgen trekken we nog een dag samen op en daarna scheiden onze wegen weer en zal ik richting Haeinsa vertrekken.

De aankomende 2 weken wordt lekker rondreizen en daarna mijn laatste paar dagen nog in Seoul. Wanneer ik tijd heb, naast mijn rondreizen moet ik namelijk ook nog steeds een rapportage schrijven, hou ik jullie op de hoogte.

Veel liefs, en ik kan nu wel zeggen tot snel;)

jolien